Faigheann Michelle Obama Iarrthóir le Oprah Maidir lena Cuimhne Nua, Ag Bheith
Siamsaíocht
Chuck Kennedy In agallamh nochtach, rinne an chéad bhean Michelle Obama - agus údar an cuimhní cinn nua Ag éirí - osclaítear faoi na ceisteanna is lú a thaitníonn léi, #relationshipgoals, an saol i ndiaidh an Tí Bháin, agus an fhírinne is féidir léi a rá os ard sa deireadh.
Dá mbeifeá ag siúl thart ar Thúr Hearst, i gCathair Nua Eabhrac, ar maidin an 6 Meán Fómhair, sílim go mb’fhéidir go mbraithfeá an foirgneamh ag dul i laghad. Bhí thart ar 200 duine - eagarthóirí irisí Hearst agus báisíní, agus roinnt cailíní ardscoile a bhí an-chaidéalaithe - ag fanacht, go leor acu go liteartha ar imeall a gcuid suíochán, go dtiocfadh m’aí aoi speisialta. Agus cuireadh na daoine seo go léir faoi mhionn faoi rún - ní amháin faoin méid a déarfadh an t-aoi speisialta seo le linn ár gcomhrá, ach faoin bhfíric go raibh comhrá ann fiú, go raibh m’aí aoi ann fiú. Rúndacht iomlán, iomlán. Ó sheomra lán de chumarsáidí gairmiúla agus cailíní ardscoile. Mar a dúirt mé: pulsating.
Ag éirí Siopa Anois Agus cé atá in ann an milleán a chur orthu? Michelle LaVaughn Robinson Obama ní dhéanfaidh sí a lán agallaimh, agus ba í seo an chéad uair di a bheith ag caint faoina cuimhní cinn nua, Ag éirí (Coróin). Is leabhar iontach é - impím, impím ort, impím ort é a léamh. Mar gheall go bhfuil aithne agam ar Mrs Obama le 14 bliana, agus is féidir liom a rá leat: Tá sí gach rud a shíleann tú atá sí agus ansin roinnt. D’fhóin sí mar chéad bhean ár dtíre leis an dínit, an grásta agus an stíl sin. Ach ag an am céanna tá sí i ndáiríre díreach cosúil le gach duine againn. Táim ar bís leat é sin a fheiceáil fúithi, agus aithne níos fearr a chur uirthi, agus teacht suas leis an méid atá á dhéanamh aici le dhá bhliain anuas. Mar sin ullmhaigh go mbeidh spéis agat ann. Agus do gach duine a bhí sa seomra sin ar ais i mí Mheán Fómhair: Is féidir leat exhale a dhéanamh anois.
Oprah Winfrey: Ar dtús, lig dom a rá: Níl aon rud níos sona dom ná suí síos le léamh maith. Mar sin nuair a thuig mé - sa réamhrá! - a raibh leabhar urghnách ag teacht, bhí mé chomh bródúil asat. Thuirling tú é. Tá an leabhar tairisceana, tá sé láidir, tá sé cumhachtach, tá sé amh.
Michelle Obama: Go raibh maith agat.
Cén fáth Becomin g ?
Bhí liosta teidil againn i ndáiríre nár chuamar isteach anseo. Ach Ag éirí ach achoimriú sé go léir. Ceist a chuireann daoine fásta ar pháistí - sílim gurb í an cheist is measa ar domhan í - “Cad ba mhaith leat a bheith nuair a fhásfaidh tú aníos?” Amhail is dá mbeadh fás aníos teoranta. Amhail is go n-éiríonn tú rud éigin agus sin uile atá ann.
Fásann tú suas agus is iomaí rud difriúil atá agat - mar bhí go leor rudaí éagsúla agat.
Agus níl a fhios agam cad é an chéad chéim eile. Deirim sin le daoine óga an t-am ar fad. Tá a fhios agat, is dócha go bhfuil uimhir draíochta ag gach bean óg faoin aois a bheidh tú nuair a bhraitheann tú mar dhuine fásta. Go ginearálta, nuair a cheapann tú go stopfaidh do mháthair ag insint duit cad atá le déanamh.
[Gáire]
Ach is í an fhírinne, domsa, gur thairg gach deich mbliana rud iontach nár shamhlóinn riamh. Agus dá stopfainn ag féachaint, ba mhaith liom an méid sin a chailliúint. Mar sin táim ag éirí fós, agus seo scéal mo thurais. Tá súil agam go spreagfaidh sé comhráite, go háirithe i measc daoine óga, faoina dturais.
Nuair a labhair Oprah le Seanadóir Óg Barack Obama 
14 de na hAgallaimh Cáiliúla is Fearr le Oprah Tá an oiread sin nochtaithe sa leabhar seo. An raibh scanrúil faoi scríobh faoi do shaol príobháideach?
I ndáiríre, níl, mar is é seo an rud a thuig mé: Cuireann daoine ceist orm i gcónaí, “Cén fáth go bhfuil tú chomh barántúil?” 'Cén bhaint atá ag daoine leat?' Agus sílim go dtosaíonn sé mar is maith liom mé. Is maith liom mo scéal agus na cnapáin agus na bruitíní go léir. Sílim gurb é sin an rud a fhágann gur mise uathúil mé. Mar sin bhí mé oscailte i gcónaí le m'fhoireann, le daoine óga, le mo chairde. Agus an rud eile, Oprah: Tá a fhios agam cibé acu is maith linn é nó nach ea, gur eiseamláirí mé féin agus Barack.
. Yup. Is fuath liom nuair a bhíonn daoine atá faoi shúil an phobail - agus fiú súil an phobail á lorg acu - ag iarraidh céim siar agus a rá, “Bhuel, ní eiseamláir mé. Níl an fhreagracht sin uaim. ' Ró-dhéanach. Tá tú. Tá daoine óga ag féachaint ort. Agus níor mhaith liom go bhféachfadh daoine óga orm anseo agus smaoineamh, Bhuel, ní raibh sí garbh riamh. Ní raibh dúshláin riamh aici, ní raibh eagla uirthi riamh.
Ní bheimid ag smaoineamh air sin tar éis an leabhar seo a léamh. Nílimid chun smaoineamh ar chor ar bith.
[Gáire]
Bhí na milliúin daoine ag fiafraí conas atá tú ag déanamh, conas atá an t-aistriú - agus sílim nach bhfuil aon sampla níos fearr ná scéal an tósta. An féidir leat an scéal tósta a roinnt?
Bhuel, tosaím ar an réamhrá ceart ag ceann de na chéad seachtainí tar éis dúinn bogadh isteach inár dteach nua tar éis an aistrithe - ár dteach nua i Washington, cúpla míle ón Teach Bán. Is teach bríce álainn é, agus is é an chéad teach rialta é, le doras agus cloigín dorais, a bhí agam le timpeall ocht mbliana.
Ocht mbliana.
Agus mar sin tá scéal an tósta faoi cheann de na chéad oícheanta a bhí mé liom féin - bhí na páistí amuigh, bhí Malia ar a bliain bhearna, sílim go raibh Barack ag taisteal, agus bhí mé liom féin den chéad uair. Mar chéad bhean, níl tú i d'aonar i bhfad. Bíonn daoine sa teach i gcónaí, tá fir ag seasamh garda. Tá teach lán de dhaoine SWAT, agus ní féidir leat do chuid fuinneoga a oscailt nó siúl lasmuigh gan aon fhleasc a chur ort.
Ní féidir leat fuinneog a oscailt?
Ní féidir fuinneog a oscailt. Rinne Sasha iarracht lá amháin i ndáiríre - Sasha agus Malia araon. Ach ansin fuaireamar an glaoch: 'Shut the window.'
Ag siúl Grianmhar agus Bo ag Rolla Uibheacha Cásca an Tí Bháin 2014.
Ó Bheith. [Gáire]
Mar sin anseo tá mé i mo theach nua, díreach mise agus Bo agus Grianmhar, agus déanaim rud simplí. Téim thíos staighre agus osclaím an comh-aireachta i mo chistin féin - rud nach ndéanann tú sa Teach Bán mar bíonn duine éigin ann i gcónaí, “Lig dom é sin a fháil. Cad ba mhaith leat? Cad atá uait? ”- agus rinne mé tósta dom féin. Tósta cáis. Agus ansin thóg mé mo thósta agus shiúil mé amach i mo chlós cúil. Shuigh mé ar an stoop, agus bhí madraí ag tafann i gcéin, agus thuig mé nár chuala Bo agus Grianmhar madraí comharsan riamh. Is maith leo, Cad é sin? Agus is maith liom, 'Yep, tá muid sa saol mór anois, fellas.'
[Gáire]
Agus is é an nóiméad ciúin sin mé ag socrú isteach sa saol nua seo. Ag am chun smaoineamh ar an méid a bhí díreach tar éis tarlú le hocht mbliana anuas. Mar gheall ar an rud a tháinig mé faoi deara ná nach raibh am ar bith ann machnamh a dhéanamh sa Teach Bán. Bhogamar ag luas chomh mion sin ón nóiméad a shiúil muid sna doirse sin go dtí an nóiméad a d’imigh muid. Bhí sé lá agus lá amuigh mar mhothaigh muidne, Barack agus mé i ndáiríre go raibh oibleagáid orainn go leor a dhéanamh. Bhíomar gnóthach. Dhéanfainn dearmad Dé Máirt cad a tharla Dé Luain.
Mm-hmm.
Rinne mé dearmad ar thíortha iomlána ar thug mé cuairt orthu, tíortha iomlána go litriúil. Bhí díospóireacht agam le mo cheannasaí foirne mar bhí mé ag rá, “Tá a fhios agat, ba bhreá liom cuairt a thabhairt ar Phrág lá amháin.” Agus bhí Melissa cosúil le, 'Bhí tú ann.' Ba dhóigh liom, “Ní hea. Ní raibh mé i bPrág riamh i bPrág. '
Ní raibh am ar bith ann machnamh a dhéanamh sa Teach Bán.
Toisc go bhfuil sé ag tarlú chomh tapa sin.
Bhí uirthi pictiúr díom a thaispeáint dom i bPrág chun an chuimhne a bhogadh. Mar sin ba é an tósta an nóiméad a raibh am agam tosú ag smaoineamh ar na hocht mbliana sin agus mo thuras ag éirí.
Agus an leabhar á léamh agam, feicim conas a d’ullmhaigh gach aon rud atá déanta agat i do shaol tú do na chuimhneacháin agus na blianta amach romhainn. Creidim é seo.
Sin má smaoiníonn tú air ar an mbealach sin. Má fhéachann tú ort féin mar dhuine tromchúiseach ar domhan, tógann gach cinneadh a dhéanann tú i ndáiríre an duine atá tú ag dul a bheith.
Sea, agus feicim sin uait sa chéad ghrád. Ba ghnóthachtálaí tú le dearcadh A +++.
Dúirt mo mháthair go raibh mé rud beag breise.
Chiallaigh rud éigin duitse na réaltaí beaga óir sin a fháil.
Sea. Ag breathnú siar, thuig mé go raibh rud éigin mar gheall orm a thuig an comhthéacs. Thug mo thuismitheoirí an tsaoirse dúinn smaointe agus smaointe a bheith againn go han-luath.
Go bunúsach lig siad duit féin agus do [dheartháir] Craig é a dhéanamh amach?
Oh gosh, sea, rinne siad. Agus an rud a thuig mé ná go raibh an gnóthachtáil níos aibí, agus go ndéanfaí rian ar na páistí go luath, agus mura léireodh tú cumas - go háirithe mar pháiste Dubh ar an Taobh Theas ó chúlra ranga oibre - ansin bhí daoine réidh le cur cheana féin tú i mbosca tearcghnóthachtála. Níor theastaigh uaim go gceapfadh daoine nár pháiste dícheallach mé. Níor theastaigh uaim go gceapfadh siad gur “duine de na páistí sin mé.” Na “droch-pháistí.” Níl aon droch-pháistí ann; tá drochthosca ann.
Leanbh Michelle lena tuismitheoirí, Fraser agus Marian Robinson, agus a deartháir, Craig.
Ó Bheith. Luann tú an frása seo is maith liom an oiread sin, sílim gur chóir go mbeadh sé ar T-léine nó rud éigin. Is mothúchán é “teip,” a deir tú, sula dtiocfaidh sé chun bheith ina thoradh iarbhír. Is í an leochaileacht a bhíonn ag pórú le féin-amhras agus ansin déantar í a mhéadú, go minic d’aon ghnó, trí eagla. ' Bíonn teip i bhfad sula mbíonn toradh iarbhír air. Bhí a fhios agat é seo cathain?Ó, an chéad ghrád. Raibh mé in ann mo chomharsanacht a fheiceáil ag athrú timpeall orm. Bhogamar ansin sna 1970idí. Bhí cónaí orainn le mo aintín mór in árasán an-bheag os cionn tí a bhí aici. Ba mhúinteoir í, agus póirtéir Pullman ab ea m’uncail, mar sin bhí siad in ann teach a cheannach i bpobal a bhí bán den chuid is mó. Bhí ár n-árasán chomh beag sin gur dócha go raibh an seomra suite roinnte ina thrí “sheomra.” Beirt a bhí ionamsa agus ag mo dheartháir; d'oirfeadh gach ceann acu leaba chúpla, agus ní raibh ann ach painéalú adhmaid a scaradh uainn - ní raibh balla dáiríre ann, d'fhéadfaimis labhairt ceart eadrainn. Cosúil, “Craig?” 'Yep?' “Táim suas. Tú suas? ' Chaithfimis sock thar an bpainéal mar chluiche.
Is é an pictiúr a phéinteálann tú chomh hálainn in Becoming ná gur cúinne cearnóige a bhí sa cheathrar agaibh - tusa, Craig, agus do thuismitheoirí. Ba é do theaghlach an chearnóg.
Sea, go hiomlán. Bhí saol uafásach againn, ach saol iomlán a bhí ann. Níor theastaigh mórán uainn, tá a fhios agat? Má rinne tú go maith, rinne tú go maith mar theastaigh uait. Luach saothair b’fhéidir oíche pizza nó roinnt uachtar reoite. Ach bhí an chomharsanacht bán den chuid is mó nuair a bhogamar isteach, agus faoin am a ndeachaigh mé ar scoil ard, Meiriceánach Afracach den chuid is mó a bhí ann. Agus thosaigh tú ag mothú na n-éifeachtaí sa phobal agus sa scoil. An nóisean seo nach bhfuil a fhios ag páistí nuair nach bhfuil siad ag infheistiú iontu - táim anseo chun a rá leat gur mhothaigh mé mar chéad ghrádóir é.
Deir tú gur infheistigh do thuismitheoirí ionat. Ní raibh a dteach féin acu. Ní raibh siad ar saoire—
D'infheistigh siad gach rud ionainn. Níor chuaigh mo mham go dtí an gruagaire. Níor cheannaigh sí éadaí nua di féin. Oibrí shift ba ea m’athair. Raibh mé in ann mo thuismitheoirí a fheiceáil ag íobairt ar ár son.
An raibh a fhios agat ag an am gur íobairt a bhí ann?
Níor thug ár dtuismitheoirí ciontacht orainn, ach bhí súile agam, tá a fhios agat? Chonaic mé m’athair ag dul ag obair san éide sin gach lá.
Michelle, 6 bliana d’aois, i 1970, le Deuce agus Ceathrú a hathar.
Ó Bheith. Thiomáin d’athair Buick Electra 225. Mar sin rinne m’athair.
Deuce agus Ráithe.
Deuce agus Ráithe.
Bhí na chuimhneacháin beaga uaillmhianacha againn nuair a théimid isteach sa Deuce agus sa Cheathrú agus tiomáint chuig na comharsanachtaí níos deise agus féachaint ar na tithe. Ach ba ionann an Deuce agus an Cheathrú do m’athair agus níos mó ná carr amháin toisc go raibh m’athair faoi mhíchumas. Bhí MS aige, agus bhí trioblóid aige siúl le tamall maith. Ba é an carr sin a sciatháin.
Sea.
Bhí cumhacht sa charr sin. Tugaim capsule beag dó a bhféadfaimis a bheith istigh ann agus an domhan a fheiceáil ar bhealach nach bhféadfaimis a dhéanamh de ghnáth.
Fuinneog don domhan. Tá a fhios agat, is mór agam an bealach a raibh tú in ann a nochtadh ní amháin cad a tharla do do theaghlach, ach an méid a bhí ar siúl leis na teaghlaigh go léir. Labhraímid go minic faoin tionchar a bhíonn ag ciníochas sistéamach ar na glúine. Agus an bealach a scríobhann tú faoi do sheanathair Dandy - shíl mé go raibh sé seo go hálainn:
“De réir a chéile, rinne sé a dhóchas a íosghrádú, agus é ag ligean smaoineamh an choláiste, ag smaoineamh go mbeadh sé ag traenáil le bheith ina leictreoir, ach cuireadh é sin as a riocht go gasta freisin. Má theastaigh uait oibriú mar leictreoir (nó mar oibrí cruach, siúinéir, nó pluiméir, ar an ábhar sin) ar aon cheann de na suíomhanna móra poist i Chicago, bhí cárta Aontais de dhíth ort. Agus má bhí tú Dubh, ba é an rud ba mhó a bhí ann ná nach raibh tú chun ceann a fháil. D'athraigh an cineál áirithe idirdhealaithe seo cinniúint na nglún de Mheiriceánaigh Afracacha, lena n-áirítear go leor de na fir i mo theaghlach, ag teorannú a n-ioncaim, a ndeiseanna, agus a mianta sa deireadh. '
Ní dóigh liom gur chuala mé riamh fírinne níos géire ag míniú i dtéarmaí chomh simplí agus daonna. Ar shuigh do thuismitheoirí tú féin agus Craig síos, ag pointe éigin, agus mhínigh siad nach mbíonn an domhan cothrom i gcónaí?
Ó, sea, bheadh comhráite againn an t-am ar fad. Agus chabhraigh mo thuismitheoirí liom a thuiscint go bhfuil rud éigin ann a tharlaíonn do dhuine a bhfuil a fhios aige go domhain go bhfuil siad níos mó ná mar a cheadaigh a ndeiseanna dóibh a bheith. Maidir le Dandy, chuaigh sé aníos ann agus é míshásta nach bhféadfadh sé croitheadh. Sin é an fáth gur oibrigh mo sheantuismitheoirí chomh crua chun ár saol a athrú. Agus sin rud amháin a thuig mé. Nuair a chonaic mé mo sheantuismitheoirí agus nuair a chuala mé faoina n-íobairt, ba é mo smaoineamh, Ó, a chailín bhig, is fearr duit an réalta óir sin a fháil. Tá siad ag brath ort.
Seanathair athar Michelle Obama, Fraser Robinson II (“Dandy”).
Ó Bheith. Seo a dúirt Maya Angelou mar a deirtear: Íocadh as duit.
Cinnte.
Mar sin, tar éis na scoile ard, chuaigh tú go Princeton agus ansin Scoil Dlí Harvard. Agus ansin chuaigh tú isteach sa ghnólacht dlí mór le rá seo i Chicago. Anois, seo - nuair a léigh mé é seo, chuir mé trí chiorcal timpeall air agus dhá réalta. Scríobhann tú, “Is fuath liom a bheith i mo dhlíodóir.”
Ó a Dhia, sea. Tá brón orm, dlíodóirí.
“Theastaigh saol uaim, go bunúsach. Theastaigh uaim mothú iomlán. ' Theastaigh uaim é sin a scairteadh ó na sléibhte mar tá a fhios agam go bhfuil an oiread sin daoine ag dul chun é seo a léamh atá i bpoist a bhfuil gráin acu orthu ach a bhraitheann siad go gcaithfidh siad leanúint ar aghaidh. Conas a tháinig tú air sin?
Thóg sé go leor a bheith in ann é sin a rá os ard liom féin. Sa leabhar, tugaim leat ar thuras an duine a tháinig an réalta beag díograiseach sin, agus is é sin a éiríonn le go leor páistí crua: seiceálaí bosca. Faigh gráid mhaithe: seiceáil. Déan iarratas ar na scoileanna is fearr, téigh isteach i Princeton: seiceáil. Faigh ann, cén príomhghné atá agat? Uh, rud a thabharfaidh gráid mhaithe dom ionas go mbeidh mé in ann dul ar scoil sa dlí, buille faoi thuairim mé? Seiceáil. Faigh trí scoil dlí: seiceáil. Ní raibh mé swerver. Ní duine mé a bhí ag dul i mbun priacal. Laghdaigh mé mé féin a bheith ar an rud seo shíl mé gur chóir dom a bheith. Thóg sé caillteanais - caillteanais i mo shaol a thug orm smaoineamh, Ar stad tú riamh le smaoineamh ar cé a bhí uait? Agus thuig mé nach raibh. Bhí mé i mo shuí ar an 47ú hurlár d’fhoirgneamh oifige, ag dul thar chásanna agus ag scríobh meamraim.
Is é an rud a thaitin liom faoi, a deir sé le gach duine a léann an leabhar: Tá sé de cheart agat d’intinn a athrú.
Oh gosh, sea.
. An raibh eagla ort? Bhí eagla orm roimh bhás. Tá a fhios agat, níor thug mo mháthair trácht ar na roghanna a rinneamar. Bhí sí beo-agus-ligean-beo. Mar sin lá amháin tá sí ag tiomáint liom ón aerfort tar éis dom táirgeadh doiciméad a dhéanamh i Washington, D.C., agus ba dhóigh liom, “Ní féidir liom é seo a dhéanamh an chuid eile de mo shaol. Ní féidir liom suí i seomra agus breathnú ar dhoiciméid. ' Ní chuirim isteach air sin, ach tá sé marbhtach. Marfach. Táirgeadh doiciméad. Mar sin roinn mé léi sa charr: nílim sásta ach an oiread. Ní dóigh liom go bhfuil paisean agam. Agus dúirt mo mháthair - mo mháthair neamhráite, beo agus ligthe - “Déan an t-airgead, bíodh imní ort faoi a bheith sásta níos déanaí.” Bhí mé cosúil le [gulps], Ó. Ceart go leor. Mar gheall ar cé chomh indulgent ní foláir nó gur mhothaigh sé sin do mo mháthair.
Sea.
Nuair a dúirt sí é sin, shíl mé, Wow - cad as ar tháinig mé, le mo shó go léir agus mé ag iarraidh mo phaisean? An só fiú a bheith in ann cinneadh a dhéanamh - nuair nár éirigh léi dul ar ais ag obair agus tosú ag aimsiú í féin go dtí tar éis di dul ar scoil ard. Mar sin, sea. Bhí sé deacair. Agus ansin bhuail mé leis an bhfear seo Barack Obama.
Barack Obama.
Bhí sé a mhalairt de sheiceálaí bosca. Bhí sé ag swerving ar fud na háite.
Uachtar reoite a roinnt in Iowa ar chonair fheachtais 2012.
Ó Bheith. Scríobhann tú, faoi ag bualadh leis: “Thóg mé mo shaol go cúramach, ag tucking agus ag filleadh gach giota scaoilte agus mí-ordúil de, amhail is dá mba rud é go dtógfainn píosa origami daingean gan aer .... Bhí sé cosúil le gaoth a bhagair gach rud a dhíspreagadh.' Ar dtús níor mhaith leat a bheith suaite.
Ó a Dhia, níl.
Is breá liom an méid seo - nóiméad a chuireann brú orm: “Dhúisigh mé oíche amháin chun é a fháil ag stánadh ar an uasteorainn, a phróifíl soilsithe ag lasadh soilse sráide taobh amuigh. D'fhéach sé trioblóideach doiléir, amhail is go raibh sé ag smaoineamh ar rud domhain pearsanta. An raibh sé inár gcaidreamh? Cailleadh a athar? ‘Hey, cad a bhfuil tú ag smaoineamh thall ansin?’ A dúirt mé. D'iompaigh sé chun breathnú ormsa, a gháire beagáinín caorach. ‘Ó,’ a dúirt sé, ‘ní raibh mé ach ag smaoineamh ar neamhionannas ioncaim.’ ”
Sin é mo mil.
[Gáire]
Ciallaíonn mé, seo an fear seo agus - ag an am, ba ghairmí óg mé. Seo nuair a bhí mé ag teacht isteach i mo chuid féin, ceart? Bhí post agam a d’íoc níos mó ná mar a rinne mo thuismitheoirí riamh ina saol. Bhí mé ag rolladh le rang bourgeois.
Uh-huh.
Bhí condos ag mo chairde, bhí Saab agam. Níl a fhios agam cad atá fionnuar na laethanta seo, ach Saab, ar ais sa lá - ó sea. Bhí Saab agam, agus ba é an chéad chéim eile, ceart go leor, pósann tú, tá teach álainn agat, agus ar aghaidh agus ar aghaidh. Sea, bhí fadhbanna móra an domhain tábhachtach. Ach ba é an rud is tábhachtaí ná an áit a raibh tú ag dul i do shlí bheatha. Labhraím faoi Barack ag bualadh le cuid de mo chairde agus faoin gcaoi nár imir sé sin i ndáiríre.
Bhí obair le déanamh againn mar lánúin. Comhairleoireacht a bhí le déanamh againn chun oibriú tríd an ábhar seo.
[Gáire]
‘Cúis leis gur fear tromchúiseach éagothroime ioncaim é seo, agus tá mo chairde mar ...
Ligeann tú dúinn i ndáiríre an caidreamh. Ciallaíonn mé, síos go dtí an togra agus gach rud. Tusa freisin scríobh faoi roinnt difríochtaí móra idir an bheirt agaibh i mblianta tosaigh do phósta. Deir tú: “Thuig mé nach raibh ann ach dea-rún a thabharfadh air a rá,‘ Táim ar mo bhealach! ’Nó‘ Beagnach abhaile! ’ '
Oh gosh, sea.
“Agus ar feadh tamaill, chreid mé na focail sin. Ní thabharfaidh mé folcadh oíche do na cailíní ach cuir moill ar am codlata ionas go bhféadfaidís fanacht suas chun barróg a thabhairt dá n-athair. ' Agus ansin déanann tú cur síos ar an radharc seo inar fhan tú suas: Deir sé, “Táim ar mo bhealach, táim ar mo bhealach.” Ní thagann sé. Agus ansin casann tú na soilse amach - d’fhéadfainn iad a chloisteáil ag cliceáil, an bealach a scríobh tú é.
Mm-hmm.
Cliceáil ar na soilse sin, chuaigh tú a luí. Bhí tú as do mheabhair.
Bhí mé as mo mheabhair. Nuair a phósann tú agus má tá páistí agat, caitear le do phlean iomlán arís. Go háirithe má phósann tú le duine éigin a bhfuil slí bheatha aige a shlogann gach rud, agus sin é an pholaitíocht.
Sea.
Mhúin Barack Obama dom conas swerve. Ach an cineál swerving atá aige - tá a fhios agat, táim ag scealpadh sa ghaoth. Agus tá beirt pháistí agam anois, agus táim ag iarraidh gach rud a choinneáil síos agus é ag taisteal anonn is anall ó Washington nó Springfield. Bhí an dóchas iontach seo aige faoi am. [Gáire] Shíl sé go raibh bealach níos mó ann ná mar a bhí i ndáiríre. Agus líonfadh sé suas é i gcónaí. Is rothlóir pláta é - plátaí ar mhaidí, agus níl sé corraitheach mura bhfuil duine ar tí titim. Mar sin bhí obair le déanamh againn mar lánúin. Comhairleoireacht a bhí le déanamh againn chun oibriú tríd an ábhar seo.
Inis dúinn faoi chomhairleoireacht.
Bhuel, téann tú toisc go gceapann tú go bhfuil an comhairleoir chun cabhrú leat do chás a dhéanamh i gcoinne an duine eile. 'An ndéarfá leis faoi féin?!'
[Gáire]
Agus féach, ní hé sin an chomhairleoireacht ar chor ar bith. Bhí sé mar gheall orm iniúchadh a dhéanamh ar mo chiall sonas. An rud a chliceáil ionam ná go dteastaíonn tacaíocht uaim agus teastaíonn uaim uaidh. Ach bhí orm a fháil amach conas mo shaol a thógáil ar bhealach a oibríonn dom.
. An rud is tábhachtaí dar liom a dúirt tú ná go mairimid de réir na paraidímí atá ar eolas againn. Agus in óige Barack, d’imigh a athair agus tháinig agus d’imigh a mháthair. Bhí sí dírithe air, ach níor tugadh riamh ceangal dó i ndáiríre. Ach d’fhás tú suas sa chearnóg. Fíodóireacht daingean do theaghlaigh. Bhí a mháthair san Indinéis, thóg a sheantuismitheoirí é, ní raibh aithne aige ar a athair - ach fós leis an gcomhthéacs seo, ba fhear láidir é. Tuigeann tú go bhfuil an oiread sin bealaí ann chun an saol seo a mhaireachtáil.
Scríobhann tú freisin, “Nuair a bhain sé leis, bhraith mé leochaileach nuair a bhí sé ar shiúl.' Shíl mé go raibh sé sin iontach, bean nua-aimseartha a chloisteáil - an chéad bhean - ag admháil sin.
Braithim leochaileach an t-am ar fad. Agus b’éigean dom foghlaim conas é sin a chur in iúl do m’fhear, leas a bhaint as na codanna sin díom a chaill é - agus an brón a tháinig as sin - ionas go dtuigfeadh sé. Níor thuig sé an fad ar an mbealach céanna. Tá a fhios agat, d’fhás sé aníos gan a mháthair ina shaol ar feadh an chuid is mó dá blianta, agus bhí a fhios aige go raibh grá mór ag a mháthair dó, ceart? Shíl mé i gcónaí go raibh an grá gar. Is é grá an tábla dinnéar, is é an grá comhsheasmhacht, is láithreacht é. Mar sin bhí orm mo leochaileacht a roinnt agus grá difriúil a fhoghlaim freisin. Ba chuid thábhachtach de mo thuras é a bheith. Tuiscint a fháil ar conas a bheith linn.
Ag Aonach Stáit Iowa.
Ó Bheith. Rud a bhí chomh luachmhar domsa - agus sílim go mbeidh sé do gach duine eile a léann an leabhar - ná nár athraigh aon rud i ndáiríre. Níor athraigh tú ach do thuiscint ar a raibh ag tarlú. Agus rinne sé sin tú níos sona.
Sea. Agus cuid mhaith den chúis a roinnim é seo is ea go bhfuil a fhios agam go bhféachann daoine ormsa agus ar Barack mar an caidreamh idéalach. Tá a fhios agam go bhfuil #RelationshipGoals amuigh ansin. Ach cé, a dhaoine, déan moilliú - tá an pósadh deacair!
Deir tú fiú go ndéanann tú argóint dhifriúil ar fad.
Ó a Dhia, sea. Tá mé cosúil le cluiche lit. Tá sé cosúil, poof! Agus ba mhaith leis gach rud a réasúnú. Mar sin b’éigean dó foghlaim conas cúpla nóiméad - nó uair an chloig - a thabhairt dom, sular chóir dó teacht sa seomra fiú nuair a chuir sé as mo mheabhair mé. Agus caithfidh sé a thuiscint nach féidir leis a chur ina luí orm as mo chuid feirge. Nach féidir leis loighic a thabhairt dom i mothúchán éigin eile.
. Mar sin, cad é an argóint, nó an comhrá, a thug ort a rá go raibh sé ag rith don uachtaránacht? Mar gheall go luann tú sa leabhar gach uair a chuirfeadh duine ceist air, deir sé, “Bhuel, is cinneadh teaghlaigh é.” A bhí mar chód le haghaidh “Má deir Michelle gur féidir liom, is féidir liom.” Samhlaigh go mbeadh an t-ualach sin ort. An bhféadfadh sé, dá ndéanfadh sé, an ndéanfadh. Tharla sé sin nuair a bhí sé ag iarraidh rith don Seanad stáit. Agus ansin theastaigh uaidh rith don Chomhdháil. Ansin bhí sé ag rith do Sheanad na S.A. Bhí a fhios agam gur fear cuibheasach é Barack. Cliste mar a éiríonn go léir. Ach bhí an pholaitíocht gránna agus dána, agus ní raibh a fhios agam go gcuirfeadh meon m’fhear chéile leis sin. Agus níor theastaigh uaim é a fheiceáil sa timpeallacht sin.
Ach ansin ar an taobh smeach, feiceann tú an domhan agus na dúshláin atá roimh an domhan. An níos faide a mhaireann tú agus a léann tú an páipéar, tá a fhios agat go bhfuil na fadhbanna móra agus casta. Agus shíl mé, Bhuel, cén duine a bhfuil aithne agam air a bhfuil na bronntanais ag an bhfear seo? Bronntanais na cuibheas, ar an gcéad dul síos, ionbhá sa dara háit, ardchumas intleachtúil. Léann agus cuimhin leis an bhfear seo gach rud, tá a fhios agat? Tá sé altach. D'oibrigh sé sa phobal. Agus mothaíonn sé go paiseanta mar “Is é seo mo fhreagracht.” Conas a deir tú níl leis sin? Mar sin b’éigean dom hata mo bhean chéile a thógáil amach agus hata mo shaoránaigh a chur orm.
Ar mhothaigh tú brú a bheith ar an gcéad teaghlach Dubh?
Uh, duh! [Gáire]
Ceiliúradh Ceathrú Iúil an Tí Bháin, 2015.
Ó Bheith. Uh, duh. Toisc gur ardaíodh linn go léir Caithfidh tú a bheith ag obair faoi dhó chomh crua le leath a fháil chomh fada. Sular tháinig tú amach, bhí mé ag rá, “Tá sí cúramach, ní míbhuntáiste—”
An gceapann tú gur timpiste a bhí ansin?
Tá a fhios agam nach timpiste a bhí ann. Ach ar mhothaigh tú an brú sin?
Mhothaíomar an brú ón nóiméad a thosaíomar ag rith. Ar dtús báire, b’éigean dúinn a chur ina luí ar ár mbonn go bhféadfadh fear Dubh a bhuachan. Níor bhuaigh sé fiú ar Iowa. Bhí orainn buachan ar dtús ar dhaoine Dubha. Mar gheall ar dhaoine dubha cosúil le mo sheantuismitheoirí - níor chreid siad riamh go bhféadfadh sé seo tarlú. Bhí siad ag teastáil uaidh. Theastaigh siad uainn é. Ach dúirt a saol leo, “Níl. Riamh. ' Ba é Hillary an geall is sábháilte dóibh, toisc go raibh aithne uirthi.
Ceart.
Ag oscailt croí dó le súil go gcuirfeadh Meiriceá síos a chiníochas d’fhear Dubh - sílim gur ghortaigh sé an iomarca sin. Níor bhuaigh Barack go dtí gur bhuaigh Barack Iowa. B’fhéidir mar sin.
. Mar sin is í mo cheist, nuair a bhíonn meáchan an domhain ar a ghuaillí, agus na guaillí ar a bhfuil sé ag leanacht, conas a rinne tú é sin? Conas a iompraíonn tú é sin? Ag iarraidh a bheith ar an socair ina swerve. Ag déanamh an rud a múineadh dom: Tá a fhios agat, nuair a bhíonn na duilleoga ag séideadh agus an ghaoth garbh, agus é ina stoc seasta ina shaol. Dinnéir teaghlaigh. Ba é sin ceann de na rudaí a thug mé isteach sa Teach Bán - an cód docht sin de Caithfidh tú teacht suas linn, gaige. Seo nuair a bhíonn dinnéar againn. Sea, is uachtarán thú, ach is féidir leat é a thabhairt leat
do ghiota ón Oifig Oval agus suigh síos agus labhair le do leanaí.
Toisc go dtugann leanaí sólás. Ligeann siad duit do radharcanna a mhúchadh ar shaincheisteanna an lae agus díriú ar na tíogair a shábháil. Ba é sin ceann de phríomhspriocanna Malia; mhol sí ar feadh a uachtaránachta a chinntiú go sábhálfaí na tíogair. Agus éisteacht faoi na rudaí a tharla leis an gcara scoile - tá a fhios agat, ag titim isteach i saol daoine eile. Tú féin a thumadh i réaltacht agus áilleacht do leanaí agus do theaghlaigh. Móide, ar thaobh an Sciatháin Thoir, ba é ár mana, ní mór dúinn gach rud a dhéanamh go sármhaith. Má dhéanaimid rud éigin - toisc nach gá don chéad bhean aon rud a dhéanamh—
[Gáire]
Bhí muid soiléir go raibh tionchar ag an méid a bhí le déanamh againn agus go raibh sé dearfach. Bhí go leor ag dul ar aghaidh leis an Sciathán Thiar; theastaigh uainn a bheith ar an taobh sona den teach. Agus bhí muid. Beidh comhairleoirí slándála náisiúnta ag teacht anall chun mé a chur ar an eolas faoi rud éigin. Thitfidís isteach i m’oifig - a bhí maisithe go hálainn, go leor bláthanna agus úlla, agus bhíomar i gcónaí ag gáire - agus shuífidís síos le haghaidh faisnéise agus níor mhaith leo imeacht. 'Táimid déanta, a dhaoine uaisle.' 'Nílimid ag iarraidh dul ar ais!'
Bhí sé meargánta, agus chuir sé mo theaghlach i mbaol, agus ní raibh sé sin fíor. Agus bhí a fhios aige nach raibh sé fíor.
Tá mír sa leabhar a mbeidh lá allamuigh ag cainéil nuachta áirithe leis. Scríobhann tú faoi Donald Trump ag cur leis an nóisean bréagach nár rugadh d’fhear sa tír seo. Scríobhann tú, “Bhí Donald Trump, lena innuendos glórach agus meargánta, ag cur sábháilteacht mo theaghlaigh i mbaol. Agus as seo, níor thug mé maithiúnas dó riamh. ' Cén fáth go raibh sé tábhachtach duit é sin a rá ag an am seo?
Mar ní dóigh liom go raibh a fhios aige cad a bhí á dhéanamh aige. Dó ba chluiche é. Ach tá na bagairtí agus na rioscaí slándála atá romhat mar cheannasaí go príomha, ní fiú laistigh de do thír féin ach ar fud an domhain. Agus tá do leanaí i mbaol. Ionas go mbeadh gnáthshaol ag mo pháistí, cé go raibh slándáil acu, bhí siad ar domhan ar bhealach nach raibh againn. Agus smaoineamh go mb’fhéidir go dtógfaí duine craosach chun smaoineamh go raibh m’fhear ina bhagairt do shlándáil na tíre; agus fios a bheith agam go raibh ar mo pháistí, gach lá, dul chuig scoil a bhí cosanta ach nach raibh slán, go raibh orthu dul chuig cluichí agus cóisirí sacair, agus taisteal, agus dul chuig an gcoláiste; smaoineamh nach gcuirfeadh an duine seo san áireamh nár cluiche é seo - sin rud ba mhaith liom go dtuigfeadh an tír é. Teastaíonn uaim go nglacfadh an tír leis seo, ar bhealach nár dhúirt mé os ard, ach táim á rá anois. Bhí sé meargánta, agus chuir sé mo theaghlach i mbaol, agus ní raibh sé sin fíor. Agus bhí a fhios aige nach raibh sé fíor.
Sea.
Bhí lámhaigh urchair againn sa Seomra Oval Buí le linn ár dtréimhse sa Teach Bán. Tháinig gealach agus lámhaigh ó Constitution Avenue. Bhuail an piléar sa chúinne uachtarach ar chlé d’fhuinneog. Feicim é go dtí an lá atá inniu ann: fuinneog BALCÓIN Truman, áit a suífeadh mo theaghlach. Ba é sin i ndáiríre an t-aon áit a bhféadfaimis spás lasmuigh a fháil. Ar ámharaí an tsaoil, ní raibh aon duine amuigh ansin ag an am. Gabhadh an lámhachóir. Ach thóg sé míonna an ghloine sin a athsholáthar, toisc gur gloine uiscedhíonach í. Bhí orm breathnú ar an bpoll piléar sin, mar mheabhrúchán ar a raibh muid ag maireachtáil leis gach lá.
Chuck Kennedy Cuireann tú deireadh leis an leabhar trí labhairt faoi na rudaí a mhairfidh. Agus ceann de na rudaí a mhair leat, deir tú, is ea an dóchas: “Leanaim ar aghaidh, freisin, le mé féin a choinneáil ceangailte le fórsa atá níos mó agus níos cumhachtaí ná aon toghchán, nó ceannaire, nó scéal nuachta amháin— agus sin dóchas. Maidir liom féin, is cineál creidimh é seo, mar fhrithbheart le eagla. ' An mbraitheann tú an dóchas céanna dóchais dár dtír? Cé muid féin, mar náisiún, ag éirí?
Sea. Caithfimid an dóchas sin a mhothú. Do na páistí. Táimid ag socrú an tábla dóibh, agus ní féidir linn cacamas a thabhairt dóibh. Caithfimid dóchas a thabhairt dóibh. Ní trí eagla a dhéantar an dul chun cinn. Táimid ag fulaingt faoi sin anois. Is é an eagla bealach ceannaireachta an bhó. Ach beirtear páistí ar an saol seo le dóchas agus dóchas. Is cuma cá as dóibh. Nó cé chomh diana is atá a gcuid scéalta. Síleann siad gur féidir leo a bheith mar rud ar bith toisc go ndeirimid sin leo. Mar sin tá sé de fhreagracht orainn a bheith dóchasach. Agus oibriú ar domhan ar an mbealach sin.
An bhfuil tú dóchasach dár dtír?
[Deora suas] Caithfimid a bheith.
Ahh. Maith thú. Maith thú.
Bhí an scéal seo le feiceáil ar dtús in Eagrán Nollaig 2018 de O.
Déanann tríú páirtí an t-ábhar seo a chruthú agus a chothabháil, agus a allmhairiú ar an leathanach seo chun cabhrú le húsáideoirí a seoltaí ríomhphoist a sholáthar. B’fhéidir go mbeidh tú in ann tuilleadh faisnéise faoi seo agus ábhar cosúil leis a fháil ag piano.io